Belki Eski Evlerde Yaşadık Eskiden

Belki böyle evlerde yaşadık eskiden, yine de mutluyduk, huzurluyduk, her daim gülümsüyorduk.
Hayat da şimdi ki gibi değildi.
Herkesin cebinde bir Umudu vardı.

Az şey ile mutlu olmayı bilirdik biz.
Bir gülümseme, bir hatır soran bile iyi hissettirirdi bizi.
Her şeyden değerliydi İnsanlar.
Yardım lazım mı, diyen ise ilaç gibi gelirdi.

Şimdilerde ise evler yeni olsa bile hem beğenmeyiz hem de bir şeyler hep eksik.
Sanki duvarlar arasında sıkışıp kaldık biz.
Aynı duvarlar için hem çaba gösterip, hem de aynı duvarlar isyankar, doyumsuz yaptı bizi

Evde zaman geçirmek için zaman yok.
Evde olsan bile, yine de düşüncelerin başka yerde.
Zaman şimdilerde daha hızlı mı akıyor.
Bu yüzden mi biz hiç bir şeye yetişemiyoruz?
Hep geç kalıyoruz her şeye.
Kendimize bile geç kalıyoruz ki biz.

Kırıyoruz, döküyoruz, önemsemiyoruz, bol bol eleştiriyoruz.
Teşekkür bile etmiyoruz artık…
Sadece hırslarımızı bol bol sevip onlara tapıyoruz.

Eskiden evde, herkes yanan sobanın etrafında oturur. Gün nasıl geçti, diye sorular sorulur, ertesi günün planları konuşulurdu.
Verilen emekler için teşekkür edilir, takdir edilirdi.
Şükür etmek asla eksik olmazdı.

Şimdilerde, günün nasıl geçti sorusuna tek kelime ile cevap verir olduk, “iyi, eh işte ya da boşver”…
Ertesi güne dair kimse tek kelime etmiyor.
Planlar gizli, planlar orantısız, planlar belirsiz.

O zamanlar, birde odun sobasında yanan odun çıtırtısı bile bir başka geliyordu kulağa.
Özellikle yanan odun kokusu, insanı evinde hissettirir ve huzur verirdi.
Bugünlerde hep eksik olan huzur
Sobayı yakamayan hep şikayet ederdi.
“Soba beni sevmiyor, git sen yak” derdi bir diğer aile ferdine.

Hele birde yaşlı Dedeniz var ise masal anlatsın diye bekleye dururdunuz.
Neler eksilmedi ki o günden bugüne yaşadığımız bu Dünyada?
Bazen Dedeniz masalları uydururdu, ders verirdi kendince, bunu da kulağınıza küpe yapın derdi, kendince…

Ahh ahh günümüzde ise insanlar ancak eleştirerek, parmak ile gösterip bu hata deyip akıllarınca ders veriyorlar, sebep mi?
Ego tabii ki de…

Günümüzde neredeyse tüm Değerler eksildi.
Neler eksilmedi ki???
Vefa eksildi, Şükür etmek eksildi, Teşekkür etmek, emeği takdir etmek eksildi ve daha bir çok şey…..
Yine de her şeye rağmen her daim bir umut vardır🍀
Aylin Özgür

Aylin Özgur

www.kezban.net/