Sen Gitme

SEN GİTME
Ruhumda yaktığın o mavi ışık
Alışık değildim, gözümü aldı.
Bir şeye ermeyen çocuk aklımda
Kısacık kesilmiş saçların kaldı.

Gülleri tutuşan harap bahçemde
Taş duvar dibinde bir nergiz kaldı.
Telden tele dolaşan hercai parmak
İsmini tınlayan perdede kaldı.

Yangın yeri bu kalp, tutuştu gönül
Küllerin altında bir şair kaldı.
Aklım, fikrim, ömrüm, hepsi gitti de
Dilimde bir yakarış, “sen GİTME” kaldı.

Hakan yakıcı
Zulasında Şiir Taşıyan Adam

Hakan Yakıcı

www.kezban.net/