Karniyol Bal Arısı

Sloven arıcılar bu arıya gri renginden dolayı Boz Ayı lakabını takmıştır.
Apis Mellifera Carnica, Orta Avrupa’nın geniş bir alanı üzerinde otoktondur: Slovenya’nın tamamında, kuzey İtalya’nın küçük bir bölümünde, Carnian Apl’lerinin doğu kısmında, Avusturya’nın önemli bir bölümünde (Carinthia, Steiermark, Aşağı Avusturya , Burgenland Eyaleti), Macaristan’ın çoğunda, Romanya, Sırbistan ve Karadağ, Bosna Hersek ve Hırvatistan’ın bir bölümü. Sloven arıcılar, karnının kenarlarındaki parlak gri saçları nedeniyle sevgiyle “bozayı” olarak adlandırırlar. Temel özellikleri arasında mükemmel bir yönelim, çalışkanlık ve nezaket duygusu vardır. Bu özellikleri bakımından diğer tüm arı ırklarından üstündür.
1857’de Emil Ravenegg Rotschutz (1836-1909), Karniolan eyaleti, Višnja gora’dan Almanya’nın Eichstadt kentine arı kolonileri gönderdi. Alman arıcıların Carniolan eyaletinden arılarla deneyimleri o kadar iyiydi ki, bu arı kolonilerinden giderek daha fazlasını talep ettiler. Gri arının nazik karakteriyle ilgili haberler kısa sürede diğer uluslara da yayıldı.
Orta Avrupa’da saldırgan karanlık tür olan Apis mellifera mellifera endemikti. Yakında arıcılığın yeni şubeleri kuruldu. Arıcılıktaki bu yeni faaliyetin ardından arıcılar, arı yönetimini ek arı sürülerinin üretimine yeniden yönlendirdiler. Bal üretimi, bazı arıcılar için sadece bir yan ürün haline geldi (Rihar 1998). O zamandan beri kamuoyu, Sloven arıcılarının tavrını destekledi: “Karniyol arısının yetiştiricileriyiz ve arımızla gurur duymalıyız”. Yerli arılar, o dönemde arıcıların bilinçaltına gerçekten nüfuz ettiler.
1857’den I.Dünya Savaşı’nın sonuna kadar, uzmanlaşmış Sloven tüccarlarının en az 170.000 sürüyü ihraç ettiği belgelenmiştir; bazı tahminlere göre sayı 500.000’e kadar çıkmaktadır. Birçok yerde yerli kara arının yerini tamamen aldılar. Bugün, ağırlıklı olarak Orta ve Batı Avrupa ülkelerine yaklaşık 40.000 kraliçe satan bal arısı ana arı yetiştiricileri, her yıl artan ihracatı ile çalışmalarını sürdürmektedir.
Apis mellifera carnica’nın diğer özellikleri
Sloven bölgesinin iklimi ve yiyecek arama koşulları, yüzyıllardır arı ırkının oluşumunu etkilemiştir. Soğuk, karlı kışları, sık yağışlı ve rüzgarlı yazları tolere eder ve mevcut yemleri iyi kullanır. Faydalı özelliklerinden biri, bal çiyinin akışını diğer arı ırklarına göre çok daha kolay tespit edebilmesidir. Bu nedenle iğne yapraklılar üzerindeki otlaklara mükemmel bir şekilde uyarlanmıştır. Aynı zamanda, bazı hastalıklara daha az eğilimli hale getiren iyi gelişmiş bir hijyenik davranıştır.
Karniyol arısı, kışlarını nispeten mütevazı bir besin kaynağı olan küçük bir kümede geçirir, ancak ilkbaharda gelişimi ani olur ve koloniler bazen Mayıs ayının başlarında zirveye ulaşır. Böylesine hızlı bir birikim çoğu zaman arıcıları şaşırtabilir ve arılarına balı depolamak için yeterli alan sağlamazlarsa, sürü kısa sürede başlayabilir. Büyük, ticari yönelimli arıcıların arılarında oğul verme eğilimi istenen bir özellik değildir. Ljubljana’daki Slovenya Ziraat Enstitüsündeki uzmanlar, uygun seçim ve yetiştirme yoluyla, sürüye daha az meyilli olan ve bu nedenle dünya çapında daha talepkar arı alıcıları için kabul edilebilir olan arı kolonilerini seçmeye kararlıdır.

Nitelikler
Arıcılar arasında çeşitli nedenlerden ötürü tercih edilmektedir, en azından kendisini böcek zararlılarına karşı başarılı bir şekilde savunma yeteneği ve aynı zamanda arıcılara karşı davranışlarında son derece yumuşak davranması değildir. Bu arılar, işçi nüfusunu nektar mevcudiyetine göre ayarlama konusunda özellikle ustadırlar. Nektar ilkbaharda kullanılabilir hale geldikten sonra işçi arı popülasyonunu hızlı bir şekilde genişletmek ve nektarın miktarı sona erdiğinde kuluçka üretimini hızla kesmek için nüfus seviyelerinin bu hızlı ayarlamalarına dayanır. Yüksek işçi popülasyonu ile yüksek nektar dönemlerini karşılar ve sonuç olarak bu dönemlerde büyük miktarlarda bal ve polen depolar. Diğer alt türlerin kovanlarını zayıflatabilecek bazı hastalıklara ve parazitlere karşı dirençlidirler.

Anatomi ve Görünüm
Karniyol bal arıları, İtalyan bal arısı ile yaklaşık aynı büyüklüktedir, ancak hafif, daha açık kahverengi bir renge sahip çizgilerle hafifletilen genel olarak koyu kahverengi-gri renkleriyle fiziksel olarak ayırt edilirler. Kitinleri koyu renklidir, ancak vücutlarında daha açık renkli veya kahverengi renkli halkalar ve noktalar bulmak mümkündür. Ayrıca “gri arı” olarak da bilinirler.
Karniyol arıları, karınları çok daha ince olmasına rağmen Batı Avrupa kara arıları kadar büyük ve uzundur. Ayrıca, Karniyol arısının çok uzun bir dili (6,5 ila 6,7 ​​mm, yoncaya çok iyi adapte edilmiştir), çok yüksek bir dirsek eklemi ve çok kısa tüyleri vardır.

Karakter ve Davranış
Nazik ve agresif olmadığı düşünülüyor
Nüfuslu alanlarda tutulabilir
İtalyan bal arısından daha iyi kabul edilen oryantasyon duygusu
Bir kovandan komşu kovana arıların daha az sürüklenmesi
İtalyan bal arısı ile karşılaştırıldığında, bal soymaya eğilimli değillerdir.
Daha az sayıda kış arılarında kışı geçirebilir
Bal depoları korunur
Ortamdaki değişikliklere hızla adapte olabilme
Uzun kışları olan bölgeler için daha iyi
Kuluçka üretiminin hızlı ritmi ve daha sonra damızlık yetiştiriciliği, mevcut yem azaldığında azalır
Düşük propolis kullanımı
Kuluçka hastalıklarına dayanıklı
Güçlü bahar nektarı akışı ve erken tozlaşma olan alanlar için
Sabah erken ve akşam geç saatlerde ve serin, yağışlı günlerde yem
İşçiler diğer ırklardan% 12’ye kadar daha uzun yaşar
Zayıf yönler
Aşırı kalabalıksa oğul vermeye daha yatkın
Sıcak yaz havasında düşük büyüme yeteneği
Kuluçka yuvasının gücü daha çok polen mevcudiyetine bağlıdır
İşaretlenmedikçe Siyah kraliçeyi bulmak zordur.

Kaynak : Alpay Boran

admin

kezban.net